Syndrom DDA a współuzależnienie
Klinika Nad Wartą to miejsce, w którym odbywa się specjalistyczna terapia współuzależnienia. Termin oznacza patologiczną relację dorosłego człowieka z osobą, która cierpi na alkoholizm lub inny nałóg. Partner osoby chorej nie umie zakończyć relacji, postawić jasnych warunków odejścia w przypadku braku podjęcia leczenia. Tkwi latami w toksycznym związku, bardzo często skazując również swoje dzieci na patologię i traumę związaną z dorastaniem w dysfunkcyjnej rodzinie. Osoba współuzależniona narażona jest na długotrwały stres, poczucie beznadziejności, niską samoocenę, Cierpi na zaburzenia adaptacyjne związane z przystosowaniem do destrukcyjnego stanu, nie umie znaleźć wyjścia z sytuacji.W przypadku dzieci sytuacja wygląda tak, że nie mają one wpływu na zachowanie rodziców. Są zależne od dorosłych, nie wybierają ich, i nie mogą zmienić ich postępowania. Pijący opiekunowie nie są dostatecznym wsparciem, nie zapewniają poczucia bezpieczeństwa, wsparcia i stabilizacji. Nie zaspokajają potrzeb swoich latorośli. W takiej rodzinie brak jest odpowiednich wzorców, norm i wartości, co odbija się z czasem na tym, jakich partnerów wybierają DDA i jak zachowują się w związku. Dorosłe dzieci alkoholików mają silne poczucie wstydu, czują się wyobcowane, żyją w ciągłym lęku, są niepewne jutra, co powoduje zespół stresu pourazowego, z którym muszą się zmierzyć w późniejszym życiu i co muszą przepracować podczas sesji u terapeuty.Destrukcyjne uzależnienie rodzica, bierna postawa jego partnera w związku sprawiają, że cała rodzina odczuwa skutki choroby alkoholowej. Kreują się wówczas dwie postawy DDA: dorosłe dzieci alkoholików stroniące od alkoholu, czujące odrazę do picia i osób spożywających napoje z procentami. Czasem takie osoby czują misję zwalczania nałogu u innych, wykazują silne zainteresowanie problemem, poświęcając swoją energię i uwagę na pomoc dotkniętym chorobą;dorosłe dzieci alkoholików, które szukają ukojenia w alkoholu. Przez sięganie po wysokoprocentowe trunki chcą zagłuszyć problemy i nieumiejętność radzenia sobie z własnymi emocjami, związkami, okazywaniem uczuć i sygnalizowaniem pragnień, a także lękiem i stresem.