To jeden z najbardziej niebezpiecznych narkotyków. Jego intensywne i euforyczne działanie na nastrój stanowi ogromne zagrożenie, szczególnie dla zdrowia psychicznego, ponieważ po tych ekstatycznych doznaniach trudno powrócić do dotychczasowej rzeczywistości. Uzależnienie od mefedronu rozwija się szybko, ze względu na silne właściwości uzależniające tej substancji. W tym artykule przybliżymy Ci substancję 2-(metyloamino)-1-(4-metylofenylo)propan-1-on, znaną powszechnie jako mefedron. Objawy zażywania, działanie, odstawianie to tematy, które poruszamy poniżej.
Mefedron – co to dokładnie?
Znany potocznie jako „mefa”, mefedron to organiczny związek chemiczny (C11H1SNO), będący pochodną katynonu. Katynon występuje naturalnie w czuwaliczce jadalnej – krzewie rosnącym głównie w wschodniej Afryce i na Półwyspie Arabskim. Ze względu na działanie pobudzające, substancję tę nazywa się również „naturalną amfetaminą”. Mefedron dostępny jest w postaci siarczanu lub chlorowodorku, a sprzedawany najczęściej w formie kryształków, kapsułek lub pigułek. Na rynku pojawił się wraz z dopalaczami, ale od 2010 roku jest nielegalny w Polsce.
Mefedron: działanie na organizm
Mefedron wywołuje doznania podobne do kokainy, ecstasy czy amfetaminy. Ma działanie pobudzające i euforyzujące, intensywnie wzmacnia zmysły. Powoduje szybki wzrost poziomu dopaminy i serotoniny, hormonów szczęścia, sprawiając, że po spożyciu mefedronu można poczuć miłość do wszystkich ludzi i ujrzeć świat w fantastycznych barwach. Substancja działa także przeciwlękowo i przeciwbólowo, wzmacnia pewność siebie, co skutkuje nagłym przypływem sił, często nieproporcjonalnym do rzeczywistości. Osoba, która zażyła mefedron, staje się bardzo otwarta na otoczenie, nadmiernie pobudzona i nie doświadcza zmęczenia ani głodu. Wpływa również niebezpiecznie na pobudzenie seksualne, co może skłaniać osoby po spożyciu do ryzykownych zachowań.
Ze względu na intensywność i charakter doznań, mefedron jest uznawany za narkotyk rozrywkowy, zażywany przede wszystkim na imprezach. Działa szybko i intensywnie, lecz efekty nie utrzymują się długo – zwykle około godziny od momentu zażycia dawki. To skłania osoby zażywające mefedron do sięgania po kolejne dawki, które zazwyczaj są łatwo dostępne, ponieważ mefedron, niestety dla uzależnionych, jest stosunkowo tani i łatwo dostępny, w przeciwieństwie np. do kokainy.
Mefedron: objawy fizyczne
Zażywanie mefedronu wiąże się z występowaniem charakterystycznych objawów. Bezpośrednio po spożyciu dawki można zaobserwować:
- zaczerwienienie twarzy i wysypkę,
- rozszerzone źrenice i oczopląs,
- uczucie suchości w ustach,
- szczerzenie zębów i zgrzytanie nimi,
- zimne i sine dłonie,
- drżenie ciała,
- przyspieszone tętno,
- nadmierne pocenie się (tzw. „poty mefedronowe”),
- dreszcze i gęsia skórka,
- nieprzyjemny zapach z ust utrzymujący się kilka dni.
Mefedron: objawy psychiczne
Kobieta na imprezie w klubie Jak rozpoznać uzależnienie od mefedronu? Spożywanie mefedronu niesie za sobą szereg nieprzyjemnych skutków, takich jak bóle głowy, nudności czy wymioty. Najpoważniejsze skutki niesie jednak długotrwałe spożywanie, które negatywnie wpływa przede wszystkim na stan psychiczny i może objawiać się m.in.:
- paranoją i halucynacjami,
- trudnościami poznawczymi, jak problemy z koncentracją, pamięcią i umiejętnością rozwiązywania problemów,
- urojeniami,
- psychozami,
- zaburzeniami koordynacji ruchowej przypominającymi objawy choroby Parkinsona,
- stanami lękowymi,
- bezsennością,
- agresywnym zachowaniem,
- izolacją,
- naprzemiennymi okresami euforii lub zadowolenia z okresami depresji i apatii,
- myślami samobójczymi,
- spadkiem masy ciała,
- napadami paniki i paranoją,
- problemami zdrowotnymi związanymi z sercem i układem krążenia,
- uszkodzeniami nerek,
- konfliktami z prawem,
- wahaniem nastroju.
Mefedron: uzależnienie
Wiele osób, zarówno spożywających mefedron, jak i ich bliskich, nie potrafi rozpoznać skutków uzależnienia od mefedronu. Przede wszystkim szybko pojawia się utrata zainteresowania aktywnościami, które dotychczas wydawały się atrakcyjne. Dodatkowo skoncentrowanie całej energii na zdobywaniu kolejnych dawek oraz natrętne myśli o spożyciu skutkują przyjmowaniem narkotyku coraz częściej i w coraz większych ilościach.
Ogromnym problemem jest fakt, że nie ma dostępu do informacji o składzie dopalaczy, takich jak mefedron. Dlatego nigdy nie można być pewnym, co dokładnie trafia do organizmu i w jakiej ilości. Brak przepisów regulujących ilość syntetycznego stymulanta w każdej dawce mefedronu sprawia, że trudno jest stwierdzić, czy nie spożyto go za dużo, co może prowadzić do poważnych, a czasem nieodwracalnych skutków ubocznych. Niektóre długoterminowe konsekwencje zażywania mefedronu obejmują, oprócz zaawansowanej psychozy, zawały serca oraz udary u młodych ludzi.
Mefedron: odstawianie
Mężczyzna doświadczający zespołu odstawienia mefedronu Leczenie uzależnienia od mefedronu Zaburzenia związane z używaniem substancji, w tym nadużywanie mefedronu, nie ustępują samoistnie. W przypadku uzależnienia, silna determinacja zaprzestania spożycia substancji zwykle jest skuteczna jedynie krótkoterminowo. Jedynym efektywnym rozwiązaniem jest terapia uzależnień, która często wymaga wcześniejszej detoksykacji, szczególnie w przypadku wyższych dawek. Jest to jedyna droga prowadząca do trwałego rozwiązania problemu i powrotu do pełnej wolności. Uzależnienie od każdej substancji, także od mefedronu, to więzienie, z którego można wyjść jedynie pod opieką specjalistów.
Jeżeli Ty lub Twój bliski potrzebujecie wsparcia w związku z uzależnieniem od mefedronu, zachęcamy do skontaktowania się z naszym ośrodkiem pod numerem telefonu: 531432011. Zachęcamy również do zapoznania się z naszą ofertą